« Poprzednie hasło: POGMYRAĆ | Następne hasło: POGNAĆ SIĘ » |
POGNAĆ (10) vb pf
o oraz a jasne; w formach fut o oraz e jasne.
inf | pognać |
---|
imperativus | |
---|---|
sg | |
3 | niech pożenie |
con praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | by był pognåł |
impersonalis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
praet | pognåno |
inf pognać (2). ◊ fut 2 sg pożeniesz (1). ◊ 3 sg pożenie (1). ◊ 3 pl pożoną (3). ◊ imp 3 sg niech pożenie (1). ◊ con praet 3 sg m by był pognåł (1). ◊ impers praet pognåno (1).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde bez cytatu.
- 1. Zmusić do posuwania się naprzód
(8)
- a. Popędzić przed sobą (6)
- b. Odpędzić (1)
- 2. Wywołać ruch (1)
- 3. Zwrot: »pognać [co] ku gorze« = podciągnąć, podwyższyć (1)
pognać czym przez co (1): ZAprzęż nie Tygry/ nie Lwice Cyprido W złoty woz/ parę białych niech Cupido Gołębi lecem iedwabnym pożenie/ Przez chmurne ćienie. SzarzRyt D4v.
pognać dokąd (2): Byłá też boginią Mutá niema/ iż dáłá znáć Herkuleſowi ręką gdzie woły iemu vkrádzyone pognano. BielKron 24v; [Kupcy wszyscy, ktorzykolwiek za granice Korony tej woły podolskie pożoną, mają dawać od kożdego wołu nad cło pograniczne po gr dziesiąci AktaSejmikPozn 1593 170 [idem] UniwPobor 1593 A3v]. Cf »pognać jako barany«.
»pognać jako niewolniki« (1): Krolowie iáko dzieći płákáć będą/ a pożoną ie/ iáko niewolniki. SkarŻyw 121.
»pognać na paszą« (1): Propellere pecus pastum, Bydło pognáć ná paſzą. Mącz 287c.
Formacje współrdzenne cf GNAĆ.
Cf POGNAN
MP