[zaloguj się]
[pdf]

POGNAĆ SIĘ (1) vb pf

Fleksja

3 sg m praet pognåł się.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Rozgniewać się gwałtownie; przen [przeciw komu]: Gdyż Plato [...] przeciw ſłużebnikowi ſwemu ſie pognał, á zwlec ſie iemu kazał chcząc go w pleci pokarać, pothim poznawſzy ſwoy gniew, zaſromał ſie BielŻyw 81.

Formacje współrdzenne cf GNAĆ.

MP