« Poprzednie hasło: POGNIEWANY | Następne hasło: [POGNOIĆ] » |
POGNIŁY (1) part praet act
Fleksja
N sg f pogniłå.
Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. pognie.
Taki, który uległ procesowi rozkładu; przen: Cháłupká tá pogniła y błotem vlepiona ktorą obáliſz/ obroćić ſię ma w dom nie ręką budowány y wieczny. SkarKaz )(2.
Cf POGNIĆ
MP