[zaloguj się]
[pdf]

POGOIĆ SIĘ (2) vb pf

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w po- oraz goić).

Fleksja
praet
pl
3 m pers pogoili sie
subst pogoiły sie

praet 3 pl m pers pogoili sie (1). subst pogoiły sie (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Zabliźnić się, przestać się jątrzyć (o wielu) (2): (did) [...] Pokorá do Gniewu. (–) A iużći ſie pogoiły/ Ony twoie ſtáre guzy RejZwierc 231v.
a. Doczekać zabliźnienia swoich ran (1): Mieſzkáli ná tym mieyſcu [nazwanym Galgala] áż ſie pogoili BielKron 47.

Synonimy: uleczyć się, zleczyć się.

Formacje współrdzenne cf GOIĆ SIĘ.

MP