[zaloguj się]
[pdf]

POGRAWAĆ (7) vb impf

o prawdopodobnie jasne (tak, w po-); pierwsze a pochylone, drugie jasne.

Fleksja
inf pogråwać
indicativus
praes
sg pl
1 pogråwåm
3 pogråwå pogråwają

inf pogråwać (1). ◊ praes 1 sg pogråwåm (1). ◊ 3 sg pogråwå (2). ◊ 3 pl pogråwają (1). ◊ part praes act pogråwając (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

1. Bawić się, zajmować się czymś od czasu do czasu dla rozrywki (2): Lusito – Pograwąm. Calep 616a, 216a.
2. Grać na instrumencie od czasu do czasu (3):
Zwrot: »sobie pograwać [na czym]« (1): W tym przyſzłá do mnie ſwoie gęśli w ręku máiąc Erato/ y ták na nich ſobie pograwáiąc WitosłLut A2.
Przen (2):
Fraza: »pograwa serdeczko« [w tym: komu do czego (1)] = ktoś jest ochoczy, odważny [szyk zmienny] (2): Bo młodemu cżłowieku gdy co foremnego Widzi/ pograwa mu więc ſerdecżko do tego. RejWiz 64; RejZwierz 69v.
3. Kpić, żartować, drwić (2);

pograwać czym (1): Potym Pan wſpomináć racży owy brzydliwe przeklętniki/ kthorzy ſobie żártuią á práwie pograwáią prawdą Páńſką RejAp 179v.

Zwrot: »pograwać sobie [z czego]« (1): áby ſie żadny nie mylił pograwáć ſobie s tego: Iż ia idę rychło/ á rychło ſie to wſzytko co tu ſłyſzyſz wypełni nád tobą. RejAp 197v.

Synonimy: 1. krotochwilić, poigrawać; 3. kpić, szydzić, żartować.

Formacje współrdzenne cf GRAĆ.

Cf POGRAWAJĄCY, POGRAWANIE

JDok