« Poprzednie hasło: KROTOCHWILENIE | Następne hasło: (KROTOCHWILKA) » |
KROTOCHWILIĆ (16) vb impf
krotochwilić (11), krotofilić (5), [krotowilić]; krotochwilić BierRozm (3), RejWiz, Mącz (5), KlonŻal; krotofilić KromRozm I, BielKron (2), HistRzym; krotochwilić : krotofilić ForCnR (1 : 1).
Oba o jasne.
inf | krotochwilić | |||
---|---|---|---|---|
indicativus | ||||
praes | ||||
sg | pl | |||
1 | krotochwilę | |||
3 | krotochwili | krotochwilą |
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | krotochwilił |
n | krotochwiliło |
inf krotochwilić (5). ◊ praes 1 sg krotochwilę (2). ◊ 3 sg krotochwili (2). ◊ 3 pl krotochwilą (2). ◊ praet 3 sg m krotochwilił (3). n krotochwiliło (1). ◊ part praes act krotochwiląc (1).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI ‒ XVII(XVIII) w.
krotochwilić z kim (5): ForCnR B3, C4; RejWiz 23; Krol z nim [z małym Mojżeszem] krotofiląc/ włożył nań krolewſką koronę BielKron 28; Dare alicui operam ludo, Krotochwilić s kim. Mącz 198d.
krotochwilić sobie [czym] (1): Dziećię gdy owce paſáło/ Cżęſto ná wilká wołáło: Tym ſobie krotochwiliło/ Choćia y wilká nie było. BierEz K3.
krotochwilić miedzy sobą (1): żeglarze kyedy yáſno á ćiche morze/ á wyátr dobry máyą/ opuſćiwſſy wyoſlá/ krotofilą miedzy fobą/ álbo co inego czynyą. KromRozm I Lv.
W przeciwstawieniu: »kwielić ... krotochwilić« (1): Wſzákże tám lepiey czáſem wniść gdźie od żalu kwielą (Iáko piſmo mowi) niż tám kędy krotochwilą. KlonŻal A2v.
krotochwilić komu (2): BierEz B2v; wzyęli też s ſobą Brutá áby im krotofilił w drodze (marg) Brutus ſie cżynił błaznem. (‒) BielKron 105v.
krotochwilić przed kim (1): O to ieſt ſyn moy máły ktory przedemną krotofili á wielkie mi poćieſzenie cżyni. HistRzym 71.
Synonimy: 1. bawić się.
Formacja współrdzenna: pokrotochwilić.
IM