[zaloguj się]
[pdf]

POKROTOCHWILIĆ (2) vb pf

pokrotochwilić (1) BielKom, pokrotofilić (1) RejZwierc.

Wszystkie o prawdopodobnie jasne (tak w po- oraz krotochwilić).

Fleksja
inf pokrotofilić

inf pokrotofilić (1). ◊ fut 1 du pokrotochwiliwa (1) BielKom.

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

Spędzić czas na zabawie, rozrywkach, pobawić się; zawsze w zwrocie: »pokrotochwilić sobie« [szyk zmienny] (2): Ato maſz koſtki prawdziwe/ Tákież kárky [!] ſpráwiedliwe/ Lácno też nam y o byerki/ Doſtawſzy prątká ſiekierki/ Tákći mnię iáko y tobye/ Pokrotochwiliwá ſobye BielKom F2v.

W połączeniu szeregowym (1): A potym przyſzedſzy ſiadſzy ſobie v chędogiego ſtoliká ſmácżnych á pomiernych potrawecżek ſie náieść/ á potym [...] s cżeladką ſobie pomowić/ pożártowáć/ pokrothofilić. RejZwierc 164.

Synonimy: pograć, poigrać, pożartować.

Formacje współrdzenne cf KROTOCHWILIĆ.

LWil