[zaloguj się]
[pdf]

POGRAĆ (6) vb pf

o oraz a jasne.

Fleksja
inf pograć
imperativus
sg pl
1 pogråjmy, pograjmy
3 niechåj pogrå
conditionalis
sg
2 m byś pograł

inf pograć (2). ◊ imp 3 sg niechåj pogrå (1). ◊ 1 pl pogråjmy (1), pograjmy (1) Mącz (1:1). ◊ con 2 sg m byś pograł (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przyładów) i XVIII w.

1. Spędzić trochę czasu na zabawie, na rozrywce, pobawić się; colludere, ludere Mącz (4):
Zwroty:»pograć sobie« = ludere inter se Mącz [szyk zmienny] (2): Congrum istum magnum sinite aliquandiu in aqua ludere, Niechay ſobie w wodzie pogra. Mącz 63b, 172a.

»pograć trochę« (1): Colludamus paululum, Pograymy trochę. Mącz 199a.

a. O grach towarzyskich [z kim] (1): Thu cie iedni pociągną do miłośći/ drudzy do Muzyki/ drudzy cie pilno będą námawiáć ábyś z nimi pograł/ á nie będzieſzli chciał o pieniądze/ więc o roſkazánie. RejZwierc 25v.
2. Spędzić trochę czasu na grze na instrumencie (2):

pograć na czym (1): Niewádzi mu [młodemu] też cżáſem poucżyć ſie y poſzyrmowáć/ y poſkakáć/ y ná lutence pográć/ wſzytko to ſą pocżćiwe zabáwki. RejZwierc 15.

W połączeniu szeregowym (1): RejZwierc 15 cf pograć na czym.

Szereg: »pograć, pośpiewać« (1): Chceſzli pográć/ poſpiewáć/ do piątey poſiedzyeć [...]. Ná wſzytko mię wnet znaydzyeſz/ záwżdy gotowego RejZwierz 52v.

Synonimy: 1. poigrać, pokrotochwilić, pożartować.

Formacje współrdzenne cf GRAĆ.

JDok