[zaloguj się]
[pdf]

POJEŹDZIĆ (1) vb pf

o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w po- oraz jeździć).

Fleksja
praet
sg
3 m pojeździł

fut 2 sg pojeździsz. ◊ [praet 3 sg m pojeździł.]

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII (z Cn) – XVIII w.

1. Spędzić wiele czasu na jeżdżeniu [na co]: Idzieſzli gdźie do práwá/ iákie tám przewłoki/ By miał náſpráwiedliwſzą/ poiezdźiſz ná Roki. BielSat E.
2. [Przemieszczając się z miejsca na miejsce objechać, zwiedzić jakiś teren; concursare, lustrare, obire, peragrare, perambulare, percognoscere, pererrare, pervagari Cn [co]: poieździł źiemię Niemiecką/ y wſzyſtkie miáſtá Rzeſkie zwiedziwſzy: [...] iechał do Fámogoſzcżey HistFort N6v.

Synonim: 2. zwiedzić.

Formacje współrdzenne cf JECHAĆ.

Cf POJEŻDŻONY

ZCh