POJMOWAĆ SIĘ (11) vb impf
się (7), sie (4).
Teksty nie oznaczają ó; drugie o prawdopodobnie jasne (tak w -ować); a jasne.
Fleksja
inf |
pojmować się |
indicativus |
praes
|
|
sg |
pl |
3 |
pojmuje się |
pojmują się |
fut |
|
sg |
2 |
m |
będziesz się pojmować |
conditionalis |
|
pl |
3 |
m pers |
by się pojmowali |
subst |
by się pojmowały |
inf pojmować się (3). ◊ praes 3 sg pojmuje się (1). ◊ 3 pl pojmują się (3). ◊ [fut 2 sg m będziesz się pojmować.] ◊ con 3 pl m pers by się pojmowali (3). subst by się pojmowały (1).
Sł stp, Cn brak, Linde także XVII – XVIII w.
impf do „pojąć się” (11):
1.
Poślubiać się, zawierać związek małżeński;
matrimonio coniungi, matrimonium contrahere a. inire, matrimonio coniungi Modrz (10):
Panny lepak bez poſagu wydawać [Ligurgus] kazał, aby ſie nie dla pieniedzi, ale z łaſk á dla płodu poymowali. BielŻyw 27;
[Semiramis] Gdy ſyn iey doroſł/ prośiłá go áby z niego ſyná pocżęłá/ y vſtáwiłá práwo wſzędzye pod gárdłem/ áby ſie nie poymowáli [!]/ iedno co nablizſzy krewni BielKron 10v;
Krewni pirwſzego małżeńſtwá by ſie ná wtorym nie poymowáli/ y wiele inych rzecży [papież Ihignus] vſtáwił. BielKron 149v,
164v;
Cżemu one [prawa cesarskie] okrom dozwolenia rodźicow poymowáć ſię niedopuſzcżáią/ á te [prawa papieskie] dopuſzcżáią? ModrzBaz 100v,
100v [2 r.];
WerKaz 303,
304;
[zácżym ſie cżáſem trafia/ iż ſie z niewiádomośći poymuią ći ktorzyby ſie poymowáć niemieli/ o ktorych ten ártykuł mowi [...]. Naprzod poymuią ſie niektorzy/ ktorzy ſie mieć niemogą/ co dwoiáko przychodźi/ álbo z przyrodzenia/ álbo z przypadku. SzczerbSpecSax 255 (Linde s.v. pojąć)].
[pojmować się z kim: Nec sociabis cum eis coniugia any bedzeſz ſze poymovacz ſych coramy TomZbrudzBrul Deut 7/3.]
Zwroty:
[»z jednego domu się pojmować«:
zwłaſzcza że tego wżydowſkiei bibliiei niemáſz áby śię ziednego domu poimowali MurzNT A.
]»miedzy sobą się pojmować« (1): ták/ że ſię ich [dwu różnych Rzeczypospolitych dla szlachty i chłopów] obywátele miedzy ſobą áni poymuią [nec contrahant inter se]/ áni ſię znáią ModrzBaz 71.
2. W funkcji strony biernej: być rozumianym, poznawanym [czym] (1): gdyſz on Syná zowie tego/ ktory zniego ieſt/ á Duchá S. ktory od obudwu ieſt/ co ſię tylko wiárą poymuie/ á świętym iáſno ieſt SkarŻyw 456.
Synonimy: 1. poślubiać się; 2. rozumieć się.
Formacje współrdzenne cf JĄĆ SIĘ.
SBu