[zaloguj się]
[pdf]

POKLĘKŁY (2) part praet act

o jasne.

Fleksja
sg
m Gpoklękłégo
Apoklękłégo

sg m G poklękłégo (1). ◊ A poklękłégo (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. poklęknąć.

Który padł na kolana, ugiął kolana ku ziemi; przen: w opisie gwiazdozbiorów noszących nazwę istot żywych (2): (nagł) Wół. (–) V Nóg Woźniczych vyźrzyſz poklękłégo wołá KochPhaen 7.
Wyrażenie: »poklękły mąż« = Klęczeń, gwiazdozbiór nazywany inaczej Herkulesem (1): (nagł) Klęczen. (–) Nie dáleko téy głowy okrutnego wężá/ Widáć żáłoſny wyraz poklękłégo mężá. KochPhaen 3.

Cf POKLĘKNĄĆ

EBo