« Poprzednie hasło: POKLĘKŁY | Następne hasło: [POKLĘKNĄĆ SIĘ] » |
POKLĘKNĄĆ (80) vb pf
o jasne.
W formach praet: poklęknął(-nęła, -nęli) (29), poklękła(-o) (2); -kła OrzRozm; -kn- : -kła OpecŻyw (8:1).inf | poklęknąć |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
2 | m | -ś poklęknął | m pers | |
3 | m | poklęknął | m pers | poklęknęli |
f | poklęknęła, poklękła | m an | poklęknęli | |
n | poklękło | subst |
imperativus | |
---|---|
sg | |
2 | poklękni |
inf poklęknąć (2). ◊ fut 3 sg poklęknie (2). ◊ praet [2 sg m -ś poklęknął.] ◊ 3 sg m poklęknął (17). f poklęknęła (8) [w tym zapis: -ąła (2)], poklękła (1). n poklękło (1). ◊ 3 pl m pers poklęknęli (3). m an poklęknęli (1) [cum N: woł i osieł]. ◊ imp 2 sg poklękni (2). ◊ part praet act poklęknąwszy (43).
Sł stp: poklęknąć, pokląc, Cn brak, Linde XVI – XVII w.
- Uklęknąć
(80)
- α. Dla wyrażenia czci, pokory, skruchy, w celu błagalnym lub dziękczynnym
(73)
- αα. Dla oddania czci boskiej
(60)
- ααα. W kulcie pogańskim (3)
- αα. Dla oddania czci boskiej
(60)
- a. O zwierzęciu
(3)
- α. Dla oddania czci boskiej (1)
- α. Dla wyrażenia czci, pokory, skruchy, w celu błagalnym lub dziękczynnym
(73)
poklęknąć przed kim (8): A poklęknąwſſy przed ſwą matuchną miſtrz wſſytkié pokory od iey miloſci odpuſſcżenia ij pożegnaniá żądal OpecŻyw 36, 87v, 91v, 92, 152, 164v; Szedł tedy Mauryc ſam/ [...] poklęknął przed Ceſárzem/ proſząc oten vrząd. BielKron 232v, 229v.
»pokornie poklęknąć« (1): Potym pokornie przed Iudáſſem poklęknąwſſy/ vmyl iego nogi OpecŻyw 92.
poklęknąć przed kim (1): STąpił z nieba w ten cżas archaniol Gabryel [...]/ a poklęknąwſſy przed ſwym ſtworzycielem/ pozdrowił go z wielką vcżliwoſcią OpecŻyw 101v, 68v, 78v, [162]v; RejZwierc 199; BudBib 4.Reg 1/13.
poklęknąć przed czym (3): Pothym wſzytcy poklęknęli przed ołtarzem wielkim BielKron 330v; RejPos 261; SkarŻyw 459; [Poczinaią szię modlytwi o pannye Mariiey, ktore mayą bicz mawiane przed iey obrazem pokliaknąwschi y swieczą zapaliwschi ModlKobiet 27].
W połączeniu szeregowym (1): bo przyydzye wrychle czaſz/ yſz tą panna przyydzye ktora to dzyeczyątko porodzy/ a tedy czeſarz uydzącz to znamyą uydome nanyebye, pokląknąl y zlozyl koroną z glouy ſwey y dal chwalą onemu dzyeczyątku y matcze yego PatKaz II 58v.
W charakterystycznych połączeniach: poklęknąć na łożu, na miejscu, na roli, na ziemi; poklęknąć w ławce, w pośrodku kościoła; poklęknąć podle dzieweczki, podle żony; poklęknąć przed cyboryjum, przed miastem, przed obrazem, przed ołtarzem; poklęknąć tamże; poklęknąć z daleka; poklęknąć przy niemocnem.
»poklęknąć nabożnie« [szyk zmienny] (2): Gdy panna k ſobie przyſſla/ vzrzala dzijécię [...]/ poklęknąwſſy nabożnie iemu chwálę dalá/ bogu oyttzu niebieſkiému dziękowala mowiątz. OpecŻyw 15, 174v.
»u nog poklęknąć« (1): (did) [Maria Magdalena] Vpádnie mu v nog. (–) Dayże mi v nog poklęknąć Y iáko przed tym/ ich dotknąć. MWilkHist H4.
»pokornie poklęknąć« [szyk zmienny] (3): Matuchna téż pokornie poklęknęla/ a zaplakawſſy rzewno/ ſynácżka oblapiła OpecŻyw 36, 26v, [80]; [ſlugá ſwietey Anny poklęknąwſzy pokornie z wielką nádźyeią záwołał JanKoszŻyw F4v].
»na ziemi poklęknąć« (1): Tamże na golé kolana na ziemi poklęknąwſſy [Jezus] ręce ſwé ſwięté roſkrzyżowáwſſy/ z wielkim placżem modlił ſie rzekątz ku bogu oyttzu. OpecŻyw 100v.
»poklęknąć i dać cześć; poklęknąwszy uczynić cześć« (1;1): poklęknąwſſy vcżynili cżeſtz boſką ciału ſwiętému. OpecŻyw 154v; PatKaz II 58.
»[poklęknąć i modlić się (a. modlitwę mówić)]; poklęknąwszy modlić się« (5): OpecŻyw 15v, 100v; PatKaz III 152; Y ſam vſtąpił [Jezus] od nich [uczniów] iáko ná záćiśnienie kámienia: y poklęknąwſzy ná koláná/ modlił ſię LatHar 719; WujNT Act 9/40; [A potem ma [sługa kościelny] przy niemocnem poklęknąć/ y ſniem modlitwę pańſką głoſęm mowić. UstKościel 176, 125].
»poklęknąwszy paść« (1): Tam gdy przyſſedl/ Enoch z Eliáſſem/ poznali go ijż on był zbawiciél w zákonie dáwno obietzany. Przeto poklęknąwſſy przed nijm padli/ ij chwálę mu boſką dali. OpecŻyw [162]v.
Formacje współrdzenne cf KLĘCZEĆ.
sEBo