[zaloguj się]
[pdf]

POKONANIE (7) sb n

Teksty nie oznaczają ó oraz é; oba o prawdopodobnie jasne (tak w po- i konać); a jasne.

Fleksja
sg
G pokonaniå
A pokonani(e)
L pokonaniu

sg G pokonaniå (4). ◊ A pokonani(e) (2). ◊ L pokonaniu (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde w objaśnieniu s.v. pokon.

1. Zwyciężenie [kogo] (2): Tegoż roku Apoſtołowie z miáſtá Ieruzálem rozeſzli ſię po świećie/ piętnaſtego dniá Lipcá. A Piotr S. ná pokonánie Symoná czárnokśiężniká przyſzedł do Rzymu WujNT 511; Niech będą chorągwie podnieśione krzyżá y męki odkupićielá náſzego/ ná zwyćięſtwo wſzytkich pokus ćieleſnych y świeckich/ y ná pokonánie czártá ktory nas zwodźi y zdradza. SkarKaz 457a.
2. praw. Udowodnienie winy w procesie, skazanie (5): Aizby potem vinny wtem pokonaniv nievliezal kazni a nievinny nieczirpial, [...] voievoda onei ziemie w ktoreibyſię to męzoboiſtwo ſtalo [...] vywiadovanie vczynić ma ComCrac 16; GroicPorz m4, nn4.
Wyrażenie: »pokonanie [czyje = przez kogo] w świadectwie« (2): (nagł) Spoſob pokonánia Zydá w Swiádectwie. (–) ZYd gdyby miał pokonáć Swiadectwem Krzeſćiániná/ tho ma vczynić ze dwiemá Krzeſćiány/ y z iednym żydem. GroicPorz h2v [idem] nn2v.

Synonimy: 1. pogromienie, zwyciężenie; 2. skazanie.

Cf POKONAĆ

LWil