[zaloguj się]
[pdf]

POKOPANY (2) part praet pass pf

Oba o jasne; -a-, [-å-].

Fleksja
sg
fNpokopanå
pl
A subst pokopan(e)

sg f N pokopanå (1). ◊ pl A subst pokopan(e) (1).

Sł stp s.v. pokopać, Cn, Linde brak.

1. Wykopany, wydrążony w ziemi (o wielu obiektach); excisus PolAnt (1): [Ano iuſz bliſko zamku/ ſzance pokopane/ A gdzie dziáła zatocżyć/ koſze náſypáne. RymszaDeket 21.]
Wyrażenie: »studnie pokopane« (1): poſiedli domy pelne wſzego dobrá/ ſtudnie pokopáne [cisternas excisas]/ winnice/ oliwnice BudBib 2.Esdr 9/25.
2. Zakopany, pochowany w ziemi; przen (1): To wy [żywi] Bogóm ſpiéwaćie: á owym [martwym] w pokoiu Miło wſpomináć dawny ſtrách przeſzłégo boiu. Z was ma cnotá zapłátę: á dźiélność milczána/ Ledwe nie tóż ieſt/ co gnuſność pokopána. KochMuza 27.

Synonim: 1. wydrożony.

Cf POKOPAĆ

LWil