Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [POKOSZCZENIE]

Następne hasło: POKOSZENIE »

POKOSZCZONY (5) part praet pass pf

Teksty nie oznaczają ó; pierwsze i drugie o prawdopodobnie jasne (tak w pokost).

Fleksja

sg
m	N		f	N	pokoszczonå	n	N
	A			A	pokoszczoną		A	pokoszczon(e)
	I	pokoszczonym		I			I

pl
N	subst	pokoszczon(e)
A	subst	pokoszczon(e)

sg m I pokoszczonym (1). ◊ f N pokoszczonå (1). ◊ A pokoszczoną (1). ◊ n A pokoszczon(e) (1). ◊ pl [N subst pokoszczon(e).] ◊ A subst pokoszczon(e) (1).

Sł stp, Cn brak, Linde także XVII – XVIII w.

Znaczenia

Powleczony, pomalowany pokostem (5)
- Przen (1)
  - a) O fałszywej cnocie (1)
  - b) [Pomazany czymś]

Powleczony, pomalowany pokostem (5): Niewſpominam [...] kiedy przed vſtruganym kijem y pokoſztzonym/ klękaćie pádaćie ná ziemię KrowObr 93v; Izali Pan Kryſtus/ álbo ktory iego Apoſtoł/ drwá pokoſztzone/ lekárſtwem zbáwiennym/ [...] názywał? KrowObr 109v; RejZwierc 136; [InwMieszcz 1575 nr 200].

Szereg: »pomalowany i pokoszczony« (1): Bo gdyby położono grono winá nadobnie doźrzáłego/ á podle niego drugie z drewná vrzezáne chociay nadobnie pokoſzcżone/ álbo vriántowkę pięknie doźrzáłą á drugą tákże z drzewá álbo s kámieniá vſthrugáną pomálowáną y pokoſzcżoną/ zda mi ſie iżby ſie káżdy wolał do tey prawdziwey rzućić. RejZwierc 136.

Przen (1):

a) O fałszywej cnocie (1): Tákże prawdziwa cnothá á nadobnie w cżłeku poważnym ná wſzem ozdobiona o dáleko záwżdy zacnieyſza ieft niżli owá vpſtrzona/ by też dobrze byłá y złotem nákrapiána y niewiem iáko pokoſzcżona. RejZwierc 136.

b) [Pomazany czymś [czym]: Ogląday onę Boſką twarz opuchłą od policżkow/ zmázáną plwoćinámi/ ćiernim przebodzioną/ y krwią cżęśćią świeżą/ cżęśćią iuż zeſchłą y ſzcżerniáłą pokoſzcżoną. WujPosN 1584 I 291 (Linde s.v. pokościć).]

Cf POKOŚCIĆ