[zaloguj się]

POKRAPIAĆ SIĘ (2) vb impf

Fleksja

3 sg praes pokråpiå się (2).

stp, Cn, Linde brak.

1. Spryskiwać się, skrapiać się; przen (1):
Zwrot: »męczeńską krwią się pokrapiać« = mieć męczenników (1): Nie ták ogrod polewány owoc dáie: iáko kośćioł gdy ſię męcżeńſką krwią pokrapia. SkarŻyw 130.
2. Być skrapianym (1):
Zwrot: »łzami się pokrapiać« (1): Przecż we mnie ſerce táie duſzá ledwie żywa/ Y oko ſię me łzami częſtymi zálewa. Ktoremi ſię pokrapia cżęſto moię łoże/ Cáłem ſercem wzdycháiąc do ćiebie moy Boże. CzahTr C2.

Formacje współrdzenne cf KROPIĆ.

KO