Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: POLICZKOWY

Następne hasło: POLICZNE »

POLICZKUJĄCY (2) part praes act

o prawdopodobnie jasne (tak w policzkować).

Fleksja

sg
m	N	policzkujący
m	I	policzkującym

sg m N policzkujący (1). ◊ I policzkującym (1).

Sł stp s.v. policzkować, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. policzkować.

Znaczenia

Bijący w twarz; przen. kuszący, namawiający do złego (2)

Bijący w twarz; przen. kuszący, namawiający do złego (2): Bo y Apoſtoł Paweł S. ſnać coś tákiego ćierpiał: gdy niektorą pokuſę ſwą zwał Aniołem policżkuiącym. SkarŻyw 294, 293.

Cf POLICZKOWAĆ