« Poprzednie hasło: [POLŚNĄĆ] | Następne hasło: POLUBIĆ SIĘ » |
POLUBIĆ (9) vb pf
o jasne.
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
1 | m | -em polubił, polubiłem |
2 | m | -ś polubił, polubiłeś |
3 | m | polubił |
plusq | ||
---|---|---|
sg | ||
1 | m | -m był polubił |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | by polubił |
praet 1 sg m -em polubił (1), [polubiłem]. ◊ 2 sg m -ś polubił (1), [polubiłeś]. ◊ 3 sg m polubił (3). ◊ plusq 1 sg m -m był polubił (1). ◊ con 3 sg m by polubił (1). ◊ part praet act polubiwszy (2).
Sł stp: polibić, Cn brak, Linde bez cytatu.
- Upodobać sobie
(9)
- Przen
(2)
- a) O bogu śmierći: uśmiercić (1)
- Przen
(2)
polubić kogo, co (4): Ták was polubiwſzy [Ita desiderantes vos]/ żądáliſmy wam vżyczyć nie tylko Ewángeliey Bożey/ ále też y duſz náſzych: dla tego iżeśćie nam miłymi byli. WujNT 1.Thess 2/8, Hebr 10/8; [i vmiłowałeś [dilexisti] (marg) polubiłeś (–) ié iakoś i mnie vmiłowáł. MurzNT Ioann 17/23]. Cf Zwrot.
polubić w kim (3): [Ty ieſteś ſyn moy miły/ w tobie polubiłem [in te complacui mihi Luc 3/22]. BudArt Tv, O4v]. Cf Zwrot.
[polubić gdzie: Spera też, ulubiwszy na wschód pola hojne [...], Przez Niewiażę, Serwiuntę, Świętą przeszedł rzeki, Gdzie polubiwszy, kopiec bogom czynił dzięki. StryjPocząt 92.]
»sobie polubić [w kim]« (3): Toc ieſt ſyn moy miły w ktorymem ia ſobie polubił [Luc 3/22] WróbŻołt 17, 34/14; Y wywiodł mię ná przeſtronia/ wyprowádził mię/ bo (ſobie) polubił we mnie [quoniam complacuit in me]. BudBib Ps 17/18[20]; [BudArt P2].
Synonimy: ukochać, spodobać się.
Formacje współrdzenne cf LUBIĆ.
Cf POLUBIENIE, POLUBIONY
KO