[zaloguj się]
[pdf]

POŁJEDENNASTA (1) nm

połjedennasta, [pułjedennasta, pułjednasta, połjedenasta a. pułjedenasta]

o prawdopodobnie pochylone, oba e jasne (tak w poł- oraz jedenaście); pierwsze a pochylone, końcowe jasne.

Fleksja

[m N pułjedennåsta. ◊ A półjedenåsta.] ◊ f [N półjedenåsty.] ◊ A półjedennåsty. ◊ [D a. A a. L półjedenåsty.]

[Składnia orzeczenia: połjedenasty są.]

Sł stp, Cn, Linde brak.

Liczebnik ułamkowy: dziesięć i pół:

połjedennasta czego (sg): y othworzywſſi wdomu tham wtim dworze klothką ſchidlem, thakieſz y v ſkrzynye, wyall wſkrziny polyedennaſthi grziwny pyenyedzi LibMal 1544/81v; [Wokabul 1539 M3; W tej wsi folwarkowe role są we 3 pola rozdzielone, w każdym polu po półjedenasty włóki LustrMaz II 118; InwMieszcz 1597 nr 301].

[pułjednasta czego (pl): Sieprowi ktorÿ odwoził Gelik [= liny do obszywania krawędzi żagla] do Gdanska a wazilo kamienÿ puliednasta dałem [...] g. 2 d. 9 RejestrBudGal 58.]

[W połączeniu z rzeczownikiem w składni zgody: Wieś Kąty. [...] Ma grunt dobry [...], włók wszytkich 12, między któremi są włóki wójtowskie półtory. Włóki osiadłe półjedenasty, na których siedzi kmieci 19 LustrMaz II 6.]

MFr