![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: POŁKNIENIE | Następne hasło: (POŁKOŁKA) » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
POŁKNIONY (3) part praet pass pf
Teksty nie oznaczają ó; pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w po-).
Fleksja
| sg | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| m | N | połkniony | f | N | połknionå |
| pl | ||
|---|---|---|
| N | subst | połknion(e) |
sg m N połkniony (1). ◊ f N połknionå (1). ◊ pl N subst połknion(e) (1).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVII w. s.v. połknąć.
Znaczenia
Połknięty, przełknięty (3) : gdy kto ieſt ſtrut á ten kamień połknie/ ktori połkniony kraſi ielita/ iakoſć iadu onego ktora ſie w ielita wpogiła: wygaſza FalZioł IV 49d.
Przen: Ukryty, zatajony (2): O wierzże mi że thy kſiąſzki były połknione od kilká ſet lat/ á ták byłá zátłocżona á zágáſzona Ewányelia ſwięta RejAp 87v.
Szereg: »połkniony a zakryty« (1): A bárzo połknionå á zákryta byłá [Ewanielija święta]/ iż o niey bárzo máło ſłycháć było. RejAp 87v.
Cf POŁKNĄĆ
LWil