[zaloguj się]
[pdf]

POŁKNIONY (3) part praet pass pf

Teksty nie oznaczają ó; pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w po-).

Fleksja
sg
mNpołkniony fNpołknionå
pl
N subst połknion(e)

sg m N połkniony (1). ◊ f N połknionå (1). ◊ pl N subst połknion(e) (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVII w. s.v. połknąć.

Połknięty, przełknięty (3) : gdy kto ieſt ſtrut á ten kamień połknie/ ktori połkniony kraſi ielita/ iakoſć iadu onego ktora ſie w ielita wpogiła: wygaſza FalZioł IV 49d.
Przen: Ukryty, zatajony (2): O wierzże mi że thy kſiąſzki były połknione od kilká ſet lat/ á ták byłá zátłocżona á zágáſzona Ewányelia ſwięta RejAp 87v.
Szereg: »połkniony a zakryty« (1): A bárzo połknionå á zákryta byłá [Ewanielija święta]/ iż o niey bárzo máło ſłycháć było. RejAp 87v.

Cf POŁKNĄĆ

LWil