![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: POŁKOWNICZY | Następne hasło: POŁKOWY » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
[POŁKOWNIK sb m
Pierwsze o prawdopodobnie pochylone, drugie jasne (tak w poł- oraz -ownik).
Fleksja
| sg | pl | |
|---|---|---|
| N | półkownik | półkownicy |
sg N półkownik. ◊ pl N półkownicy.
Sł stp brak, Cn: połkownik, Linde XVIII w.: półkownik, pułkownik.
Znaczenia
Dowodzący pułkiem; chiliarcha, chiliarchus, legionarius centurio a. dux, praefectus alae, pro magistro equitum agens a. militem regens, tribunus militaris a. militum Cn:
W połączeniach szeregowych: jakoby zbóż wszelakich ludziom nie deptali ani psowali, koni we zboże puszczać nie śmieli [...] czego z wielką pilnością panowie połkownicy, panowie rotmistrze i z poruczniki doglądać powinni będą UstWojsk 1582/161; Wedle ktorego porządku wyżej opisanego gdzieby kto w czym nie zachował się, takowy każdy, tak połkownik, jakoteż rotmistrz i towarzysz, [...] karan będzie UstWojsk I582/162.]
MFr