« Poprzednie hasło: [POŁMASTUS] | Następne hasło: (POŁMIERZE) » |
[POŁMIAREK sb m
o prawdopodobnie pochylone, a oraz e jasne (tak w poł-, miara oraz -ek).
sg | pl | |
---|---|---|
N | półmiarki | |
G | półmiark(o)w | |
A | półmiarek | |
inne | sg D a. L - półmiarku |
sg A półmiarek. ◊ D a. L półmiarku. ◊ pl N półmiarki. ◊ G półmiark(o)w.
Sł stp: połmiarek, połumiarek, Cn s.v. kłoda statek, Linde XVII w. (z Cn).
połmiarek czego: Tamże jest słodownia dworska, w której mieszczanie robią słody salvo solario [s] alias dają od każdego słodu wyrobienia słodu półmiarek i gr 4. LustrRus 268.
»połmiarek mensurae maioris, cum supperficie, superfluus« = półmiarek napełniony czubato: Millenarium unum salis, hoc est duo polmiarki mensure maioris InwŻup 309, 308, 310.
»Samboriensis pułmiarek«: dat minoris zuppensis sive Samboriensis pulmiarkow duo etiam superfluos InwŻup 309.
Cf POŁUMIERZE]
MFr