[zaloguj się]

[POŁMORZE sb n

Fleksja

L sg półmorzu.

stp, Cn, Linde brak.

Pełne morze, środek morza, miejsce na morzu znacznie oddalone od brzegów (tak, że nie widać lądu): W Tym będąc ná półmorzu ku Włoſkiéy kráinie AEneaſz/ ná okręćiéch pod żaglámi płynie/ Północnym wiátrem ćiemné przedźiéráiąc wáły [Interea medium Aeneas iam classe tenebat certus iter V 1-2] VergKoch 118; Który Bóg Pálinure był ták ſrogi w niebie/ Iż zatopił w półmorzu [medioque sub aequore morsit VI 342] porwawſzy nam ćiebie? VergKoch 162, 162, 281.

Cf POŁ »w poł morza«]

MFr