[zaloguj się]

ROZŚCIEŁAĆ (3) vb impf

rozściełać (1), [rozścielać], rościelać (1), rościełać (1); rozściełać WujNT; rościelać Mącz; rościełać GostGosp.

Wszystkie samogłoski jasne.

Fleksja
inf rościełać
indicativus
praes
sg
1 rościelåm
praet
pl
3 m pers rozściełali

inf rościełać (1).praes 1 sg rościelåm (1).praet 3 pl m pers rozściełali (1).

stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) w.

Rozkładać coś miękkiego na czymś; consternere Mącz; sternere Vulg [w tym: co (2)] (3): Consterno, Pościelam/ rościelam. Mącz 414d.

[rozścielać czemu (żywotne): Mieścá końſkie we dnie máią być cżyſto chowane á ná noc im ſłomę rozśćieláć aż po koláná ich wyſoko ku odpocżywániu Cresc 1571 682.]

rozściełać gdzie (2): A gdy ſie odpráwi rządnie żywność bydłu/ tedy iuż ſłomę [...] po gumnie rośćiełáć/ áby butfiáłá GostGosp 82; drudzy záſię rąbáli gáłązki z drzew y rozśćiełáli ná drodze. WujNT Mar 11/8.

Formacje współrdzenne cf 2.SŁAĆ.

JR, MC