POŁYKAĆ (45) vb impf
o oraz a jasne.
Fleksja
inf |
połykać |
indicativus |
praes
|
|
sg |
pl |
1 |
połykåm |
|
2 |
połykåsz |
połykåcie |
3 |
połykå |
połykają |
conditionalis |
|
sg |
3 |
m |
by połykåł |
f |
by połykała |
inf połykać (11). ◊ praes 1 sg połykåm (9). ◊ 2 sg połykåsz (1). ◊ 3 sg połykå (10). ◊ 2 pl połykåcie (2). ◊ 3 pl połykają (4). ◊ imp 2 sg połykåj (1). ◊ con 3 sg m by połykåł (1). f by połykała (1). ◊ part praes act połykając (5).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.
1.
Połykać, przełykać; zjadać, wypijać;
glutire Mącz, Calep, Vulg, Cn; absorbere, devorare Mącz, Calep; sorbere Mącz, Cn; deglutire Calep, Cn; vorare Mącz; ingurgitare Calep; degulare, exsorbere Cn [w tym: co (26)] (44):
[Arabica halena] Też Emoroidy/ to ieſt kończę żyłek kthore ſą w ſtolczu othwiera á krew cżarną przez nie wycżyſcia kto ią na nocz połyka. FalZioł III 2b;
gałecżek ſtego nadziałać/ ktore biorącz w vſta po iedney/ dzierżeć pod ięzykiem á po thym połykać/ krwią plwanie zaſtanawia. FalZioł III 30d,
I 60d,
III 42b,
V 43,
73,
77v,
84,
88;
GlabGad H8v;
BielKron 131v,
465;
Antias, morbus faucium, Latine, tonsillae, Wrzody w Gardle gdy yezyczek ſpádnie á człowiek nie może dobrze połykáć. Mącz 11b;
Voro, Zrę/ łákomo yem/ połykam nie żuyąć. Mącz 507d,
147a,
402d,
507d;
Gryźienie wżywoćie przeſtawa gdy kto kmin przypiekány żuiąc połyka/ á winem kwáśnym popiya SienLek 99,
13,
84,
93v;
Oczko 38;
Calep 9a,
298a,
316a,
459a.
W przeciwstawieniu: »połykać ... wypluwać« (1): A tego potrozſze poranu natſzcżo: pożyway, żuiącz możeſz połykać/ albo wypluwać onę wilgotnoſć FalZioł V 72v.
Przysłowie: niektorzy w tey władzy ſwey [...] Wielbrąda połykáiąc komorá przecedzáią/ to ieſt bywáią pilnymi y ſrogimi w ſądźie y karániu tych docżeśnych roznic y wyſtępkow/ á krzywdá bogá [...] ták odłogiem leżąca áni ich ſnadź obeydźie. CzechEp 164; Wodzowie ślepi/ ktorzy przecadzaćie komorá/ á wielbłądá połykaćie. Biáda wam Doktorowie y Pháryzeuſzowie obłudni: iż oczyśćiaćie kubek y miſę zwierzchu: á wewnątrz pełni ieſteśćie drapieſtwá y plugáſtwá. WujNT Matth 23/24; WysKaz 18; SkarKaz 313a. [Ogółem 4 r.]
Zwroty: »całkiem, jednym razem, oblem połykać« [
szyk zmienny] (
1:
1:
1):
Ale ona ſzaroſć iego [wilka] albo buroſć pochodzi z wielkiego żarłactwa, tak iż on połyka oblem nie wiele żuiąc GlabGad B2;
Catapocia, Wſzelákie lekárſtwo ápteczne/ którego nie żuyą/ ale yednym razem połykáyą/ yáko piłułki. Mącz 41a;
SienLek 84.
»łakomie połykać« (1): Ingurgito – łakomie połikąm, obzeram ſie. Calep 536b.
»w się połykać« (1): Albo weźmi ośḿ drágm náśienia ogorkowego/ á cztery drágmy Drágántu/ to weſpoł roſtworz/ á s tego ćiáſtá gáłeczek nátocz ilo wielogroch/ ktore wćieniu vſuſzywſzy/ pod ięzyk daway/ áby ono wymakánie polekku wśię połykał SienLek 82v.
Przen (8):
Coż to zá źiemiá? Oto ludzie [...] rozumom ſwym dufáiący/ [...] á nic o woley Bożey [...] niedbáiący/ pożárli thę wodę/ á kąpią ſie w niey vſtáwicżnie/ vżywáiąc proſtego vpornego á ziemſkiego ná wſzem mnimánia ſwego/ połykáiąc záwżdy wodę tę ſmrodliwą płynącą s páſzcżeki tego ſmoká márnego RejAp 104v;
BielSen 7;
CzahTr E3v.
Zwroty: »połykać łzy« =
płakać (
1):
Proch w świećie cżłowiek/ bo w ſmętney przygodźie [...]. Zyiąc połyka łeż máło nię [!] więcy/ Niż zgubny płod bydlęcy RybGęśli D2.
»połykać słowa« = opuszczać w trakcie mówienia słowa lub wymawiać je niewyraźnie (1): Quodammodo absorbet orationem Nie mówi ále połyka słowa. Mącz 402d.
»wędę połykać« = dawać się oszukać (1): Hamum vorat, Wędę połyka. Mącz 507d.
a)
Unicestwiać, uśmiercać [kogo] (1):
W przeciwstawieniu: »żywić ... połykać« (1): Ty [fortuno] ſtáruſzki żywiſz/ młodźieńce połykaſz/ ty płochymi koły cżáſy iák chceſz mykaſz RybGęśli Bv.
b)
O rzece i jej dopływach: przyjmować do swojego nurtu (1):
Zwrot: »w się połykać« (1): Miánuięć miáſtá/ wśi/ Kępy/ oſtrowy/ Y o rzekachći dam rozſądek zdrowy/ Gdźie ktora wpáda/ gdźie ktorą w ſię dźika/ Wiſłá połyka. KlonFlis F3v.
2.
Wciągać wilgoć, nasiąkać (1):
Zwrot: »w się [co] połykać« (1): Zową ią Morſką [gębkę]/ iż z zamorza przychodźi do nas: á wodną/ iż w śię wodność połyka. SienLek Xxx4v.
Synonim: 2. wciągać.
Cf POŁYKAJĄCY, POŁYKANIE, POŁYKANY
LWil