[zaloguj się]
[pdf]

POŁYKAJĄCY (3) part praes act

o prawdopodobnie jasne (tak w po-); a jasne.

Fleksja
sg
mNpołykający
Gpołykając(e)go
pl
V m pers połykający

sg m N połykający (1). ◊ G połykając(e)go (1). ◊ pl V m pers połykający (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Połykający, przełykający [w tym: kogo, co (2)] (3): Bowiem tam [w szyi] ieſt potrzebna ſprawa dwu treſci, iedney ku wpuſztżaniu [!] pokarmu w żołądek y w ielita tę po Groecſku zową Iſophagus, iakoby połykaiąci. Drugiey ku braniu y wypuſzcżaniu wiatru do płuc GlabGad Dv.
Przysłowie: O mili nabożnicy/ prezdſadzáiący [lege: przecadzający] komorá/ á niedźwiedźiá połykáiący. Boicie ſie tego ludźiem przycżytáć/ co im ſam Pan dáć racżył? WujJud 148.
a. W funkcji rzeczownika; przen (1): Pośle z niebá á zbáwi mię vrągánia połykáiącego mię [deglutire volentis me] BudBib Ps 56/3.

Cf POŁYKAĆ

LWil