[zaloguj się]

POMARTWIEĆ (1) vb pf

Fleksja

3 pl m pers praet pomårtwieli.

stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) – XVIII w.

Zdrętwieć, stracić czucie, przytomność (o wielu) [z czego]: puſciliſmy ſthrzelbę ná nie [Nigrytów] kámienną/ ále im nie záſzkodźiłá/ tylko pukánia ſie bali/ áż pomartwieli z wielkiego lęknienia/ bo tego nigdy nie ſłycháli BielKron 451.

Synonimy: zdrewnieć, zdrętwieć.

Formacje współrdzenne cf MARTWIĆ.

ALKa