[zaloguj się]

POMĄCENIE (1) sb n

Fleksja

A pl pomąc(e)ni(e).

stp, Cn, Linde brak.

Woda zamącona, pełna mętów [czego (= czym)]: Trzodá moiá podeptániem nog wáſzych páśie ſię/ á pomącenie nog wáſzych [conculcationem pedum vestrorum] piie. BibRadz Ez 34/19.

Cf POMĄCIĆ

ZCh