[zaloguj się]
[pdf]

ROZTARGAJĄCY (1) part praes act

Fleksja

G pl roztargających.

Sł stp s.v. roztargać, Cn, Linde brak.

Rozkradający, przywłaszczający sobie po kawałku czyjś majątek; w funkcji rzeczownika; diripiens Vulg [kogo]: Tháć ieſt cżąſthká onych/ co nas puſtoſſyli/ y los roſtárgáiących nas. Leop Is 17/14; [Wybawiáiąc vbogiego z ręki mocnieyſzych iego/ potrzebuiącego y niedoſtátecżnego od roſtargáiącich onego. PsKrak 1532 34/12[10] ].

Cf ROZTARGAĆ

ALKa