« Poprzednie hasło: POMOCNIAĆ | Następne hasło: [POMOCNICZEK] (?) » |
POMOCNICA (4) sb f
Teksty nie oznaczają ó; drugie o prawdopodobnie jasne (tak w pomocnik); a jasne.
sg | |
---|---|
N | pomocnica |
I | pomocnicą |
sg N pomocnica (2). ◊ I pomocnicą (2).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI (dwa z niżej notowanych przykładów) – XVII w.
pomocnica komu do czego (1): áby śię żoná ná mężá oglądáłá/ á w vcżćiwośći go miáłá iáko głowę ſwoię/ á iemu śię pomocnicą okázowáłá/ y do chwalenia Bogá/ y do ſzcżęśliwego á ſpokoynego tu ná świećie żyćia ModrzBaz 32v.
[pomocnica czyja przeciw komu: HistOtton 101 cf Szereg.]
pomocnica do czego (2): áleć y pieczenia s cebulą po proſtu wierz mi iż też to nie zła pomocnicá do tego [picia] RejZwierc 61. Cf Iron..
pomocnica w czym (1): Stałość w przygodzye wielka pomocnicá RejZwierc 212v.
Iron. [do czego] (1): [najdziesz u nas takich] kthorzy vſtáwicżnie s podpuchłemi ocżymá á z zábládłą twarzą po ſwiátu chodzą. Nie mnimayże też áby namilſza miłoſtká też do tego ledá iáką pomocniczą [!] byłá. RejZwierc 158.
Synonim: wspomożycielka.
Cf POMOCNICZKA
MN