[zaloguj się]

POMYĆ (1) vb pf

Fleksja

3 pl fut pomyją.

stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Umyć wiele; iron [co sobie czym]: To ſie czáſem náczczo ſpiyą Lby fobie piwem pomyią Kámpuſtem ſie popluſkáią A oſtátek podrápáią RejRozpr I2v.

Formacje współrdzenne cf MYĆ.

JR