[zaloguj się]
[pdf]

PONARZAĆ SIĘ (2) vb impf

o oraz oba a jasne.

Fleksja
inf ponarzać się
praet
sg
3 f ponarzała się

inf ponarzać się (1). ◊ praet 3 sg f ponarzała się (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Zagłębiać się w wodę, zaczynać tonąć (2): zwolenicy bylij na morzu/ a mielij wiatr przeciwny ſobie ij náwalnoſci wielkié/ takoi jż lodziá ponarzała ſie OpecŻyw 54; Dopuſcil mu [Piotrowi] pán Iezus chodzitz po morzu/ [...] a dopuſcil ſie mu téż ponarzatz/ aby nie zapomniáwſſzy ſwé krewkoſci/ s tego ſie niechelpil OpecŻyw 54v.

Synonim: tonąć.

Formacje współrdzenne cf NURZAĆ.

LW