[zaloguj się]

NURZAĆ (45) vb impf

nurzać (44), norzać (1) Calep.

a jasne; norzać z tekstu nie oznaczającego ó.

Fleksja
inf nurzać
indicativus
praes
sg
1 nurzåm
3 nurzå
praet
sg pl
3 m nurzåł m pers nurzali
conditionalis
sg
1 m bym nurzåł
impersonalis
praet nurzåno
participia
part praes act nurzając
inne formy
fut sg 3 - nurzać będzie

inf nurzać (6).praes 1 sg nurzåm (4); -åm (3) CzechRozm (2), BudNT, -ąm (1) Calep.3 sg nurzå (5).praet 3 sg m nurzåł (17).3 pl m pers nurzali (2).fut 3 sg nurzać będzie (2).con 1 sg m bym nurzåł (1).impers praet nurzåno (3).part praes act nurzając (5).

stp brak, Cn notuje, Linde XVII w.

1. Pogrążać w wodzie, zagłębiać; demergere Mącz; inurinare Calep; mersare, mertare Cn (3): Inurino ‒ Pod wode norząm. Calep 561a.

nurzać kogo, co (2): Demergit caput cornix per littora, Wroná ſie kąpie po brzegách/ Nurza głowę w wodę. Mącz 218c; Nowokrzczeńcy ſłowo krztu y krzczenia w Kośćiele zdawná zwyczáyne [...] śmiele odrzućiwſzy/ ná to mieśce nurzánie/ ábo ponurzánie ſwe ſproſne/ [...] podrzućili: áby krzeſt máłych dziatek (ktorych ſię nurzáć nie godzi by nie vtonęły) y tym ſámym ſłowem wyniſzczyli. WujNT 11.

W charakterystycznych połączeniach: nurzać głowę; nurzać pod wodę, w wodę.

2. Udzielać chrztu przez zanurzenie w wodzie (w terminologii antytrynitarzy); baptizare PolAnt (42): BudNT Mar 1/4; Potym przyſzedł Iezus y vcżniowie iego do źiemie Iudſkiey/ y tám z nimi mieſzkał/ y nurzał. CzechRozm 257; Y był Ian ná puſzcży nurzáiąc y opowiádáiąc ponurzenie pokáiánia/ ná odpuſzcżenie grzechow [Fuit Ioannes baptizans in deserto PolAnt Mar 1/4] CzechRozm 257v, 33, 257 [2 r.], 258 [2 r.], 258v.

nurzać kogo (11): BudNT Matt 28/19; A cżemuż dźiatki z ſtárádawná nurzano? CzechRozm 258v; gdźie naprzod każe [Zbawiciel] vcżnie cżynić: potym ie nurzáć: á nád to vcżyć ich wſzyſtkiego co on roſkazał. CzechRozm 259, 108v, 257, 257v [2 r.], 258v [2 r.], 267, *3.

W połączeniu szeregowym (1): wodą nurzam (álbo) grązam/ álbo maczam. BudNT S2v marg.

W przeciwstawieniu: »nurzać ... kropić abo polewać« (1): A cżemuż dźiatki z ſtárádawná nurzano? (‒) Nie nurzano/ ále ábo kropiono/ ábo polewano: ále nie według ſłowá BOżego/ áni z vſtáwy Chriſtuſowey/ ále z wymyſłu ludzkiego. CzechRozm 258v.

W nawiązaniu do biblijnego wersetu: baptizanies eos in nomen Patris, et Filij, et sancti Spiritus Matth 28/19 (3): Szedſzy przeto vcżcie wſzytkie pogány nurzáiąc ie wimię oycá y ſyná/ y świętego duchá. BudNT Matth 28/19; CzechRozm 257v, 267.

Zwroty: »nurzać Duchem ((Świętym) i ogniem)« = baptizare (in) Spiritu sancto PolAnt [szyk zmienny] (8): Ten ná ktorego vyźrzyſz duchá zſtępuiącego y ná nim zoſtawáiącego/ duchem świętym nurza. CzechRozm 257; Iać was nurzam wodą [...] lecż ten ktory po mnie idźie możnieyſzy ieſt nád mię/ ktorego nie ieſtem godźien ábym miał noſić trzewiki: ten was nurzáć będźie duchem świętym y ogniem. CzechRozm 257, 257 [3 r.], 258, 267, *4v.

»nurzać ku pokajaniu, na pokajanie« = baptizare in poenitentiam PolAnt Matth 3/11 (1:1): Iać was nurzam wodą ku pokáiániu CzechRozm 257, 267.

»nurzać ponurzaniem pokajania« (1): Ianći nurzał ponurzánim pokáiánia [baptizavit baptisma poenitentiae PolAnt Act 19/4]/ mowiąc do ludu/ áby wierzyli w tego ktory po nim przyść miał CzechRozm 258.

»nurzać w iednę miłość i wiarę« (1): Y wiele ich [Izraelczykow] [...] z roznego nabożeńſtwá y ſtanu/ w iednę miłość y wiárę nurzał CzechRozm 108v.

»nurzać wodą, w wodzie« = baptizare (in) aqua PolAnt [szyk zmienny] (10:3): Odpowiedział Iohan wſzem mowiąc. Iać w wodzie nurzam was BudNT Luc 3/16, S2v marg; A nurzałże też Iezus inſzych wodą iáko iego ponurzył był Ian? CzechRozm 257, 257 [5 r.], 258, 267, **v; Ioannes baptizavit aqua, Ian krzćił wodą: czemu zepſowáli [nowokrzczeńcy]/ przydawſzy ſłowo/ In; ktorego áni w Greckim/ áni w Láćińſkim niemáſz/ mowiąc: Nurzał w wodzie: iedno iż rzec nie mogli/ nurzał wodą: iáko my właſnie mowimy/ krzcił ábo omywał wodą? WujNT 12.

Synonimy: 1. grązać, maczać; 2. krzcić.

Formacje współrdzenne: nurzać się, ponurzać, wynurzać, wynurzać się, zanurzać, zanurzać się; nurzyć, ponurzyć, ponurzyć się, wnorzyć się, wnurzyć, wynurzyć, wynurzyć się, zanorzyć, zanorzyć się; narzać, narzać się, ponarzać, ponarzać się, wnarzać, wynarzać, zanarzać, zanarzać się.

Cf NURZANIE, NURZANY

AW