« Poprzednie hasło: [NURZAŁOWSKI] | Następne hasło: [NURZANIE SIĘ] » |
NURZANIE (20) sb n
a jasne; teksty nie oznaczają é.
sg | |
---|---|
N | nurzani(e) |
G | nurzaniå |
A | nurzani(e) |
I | nurzani(e)m |
L | nurzaniu |
sg N nurzani(e) (5). ◊ G nurzaniå (5). ◊ A nurzani(e) (4). ◊ I nurzani(e)m (5). ◊ L nurzaniu (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde brak.
W przeciwstawieniu: »nurzanie ... (o)mycie« (3): y támże baptiſmata calicum nie nurzánie/ ále omyćie kubkow? y ná drugim mieyſcu: In variis baptiſmatibus, w rozmáitych omywániach/ á nie ponurzániach/ ſámiż przełożyli? WujNT 12; Náwet y Cáſtálio/ choć też nie kátholik/ Baptiſmum tákże nie nurzániem (merſionem) ále myćiem ábo omyćiem (lotionem ábo ablutionem) pirwey był przełożył. WujNT 12, 12.
»nurzanie Jezusowe« (3): To tym ſpoſobem Ianowe nurzánie/ nie ieſt rożno od nurzániá Iezuſowego? CzechRozm 258, 258 marg, *2v.
»nurzanie (po)kajania« = baptismus poenitentiae PolAnt (2): Był Iohan nurzáiąc w puſtyni/ y przepowiedáiąc nurzánie káiánia ná odpuſzcżenie grzechow. BudNT Mar 1/4, Act 13/24.
»wodne nurzanie« (1): Abowiem ácżkolwiek Chriſtus wźiął był od Bogá y Oycá ſwoiego zupełność duchá: á wżdy przédſię wodnego nurzánia nie opuśćił/ áni nim pogárdźił. CzechRozm 267.
Synonimy: 1. kąpiel; 2. krzczenie, krzest, omycie, pogrążanie, ponurzanie, ponurzenie, zanurzenie.
Cf NURZAĆ
AW