[zaloguj się]
[pdf]

PONURZANIE (10) sb n

Teksty nie oznaczają ó oraz é; o prawdopodobnie jasne (tak w po-); a jasne.

Fleksja
sg pl
N ponurzani(e)
G ponurzaniå
A ponurzani(e)
I ponurzanim
L ponurzaniu ponurzaniåch

sg N ponurzani(e) (1). ◊ G ponurzaniå (1). ◊ A ponurzani(e) (3). ◊ I ponurzanim (1). ◊ L ponurzaniu (3). ◊ pl L ponurzaniåch (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde brak.

1. Pogrążanie w wodzie, kąpiel; wyraz używany przez Wujka przy komentowaniu różnic między katolickim i antytrynitarskim przekładem Nowego Testamentu (1): y ná drugim mieyſcu: In variis baptiſmatibus, w rozmáitych omywániach/ á nie ponurzániach/ ſámiż [nurkowie = nowokrzczeńcy] przełożyli? WujNT 12.
2. Chrzest przez zanurzenie w wodzie (w terminologii anabaptystów) (9): Iesli może być nádźieiá zbáwienia dźiatek máłych bes ponurzánia vmieráiacych [!]. CzechRozm 258 marg, 261 żp; Opuſzczam one ich [...] ſproſne ſłow nowośći: kiedy miáſto krztu/ nurzánie/ ábo ponurzánie [...] wnoſzą WujNT przedm 8, przedm 22, s. 11.

ponurzanie kogo (2): Ale o ponurzániu ich [dziatek] niemáſz nigdźiey/ áni roſkazánia áni przykłádu/ ták w ſtárym/ iáko y w nowym Teſtámenćie. CzechRozm 258v, 263.

Zwrot: »nurzać ponurzanim« (1): Ianći nurzał ponurzánim pokáiánia/ mowiąc do ludu/ áby wierzyli w tego ktory po nim przyść miał CzechRozm 258.
Wyrażenia: »ponurzanie pokajania« (1): CzechRozm 258 cf Zwrot.

»ponurzanie w wodzie« (1): Y názywáią to ponurzánie w wodźie Ianowym: á Chriſtuſowi tylko duchowne przycżytáią CzechRozm 267.

Synonimy: 2. krzest, pogrążanie.

Cf [NIEPONURZANIE], PONURZAĆ

MC