[zaloguj się]
[pdf]

[NURZYĆ vb impf

nurzyć, norzyć.

Tekst nie oznacza ó.

Fleksja
indicativus
praes
sg
1 norzę
3 nurzy

praes 1 sg norzę. ◊ 3 sg nurzy.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.

Pogrążać w wodzie; mersare, mersitare mertare Cn: norzę/ mergo, immergo. Volck Nnn2v.
Przen: Spuszczać na dół, zniżać:
Zwrot: »pod się głowę nurzyć«: Żubr o to nie dba, pod się głowę nurzy, Na ich rozmowę tym się więcej żurzy. Otwin(?)Erot 128.

Formacje współrdzenne cf NURZAĆ.]

FP