![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: [NURZYCIEL] | Następne hasło: (NUTA) » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
[NURZYĆ vb impf
Tekst nie oznacza ó.
Fleksja
| indicativus | ||
|---|---|---|
| praes | ||
| sg | ||
| 1 | norzę | |
| 3 | nurzy | |
praes 1 sg norzę. ◊ 3 sg nurzy.
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.
Znaczenia
Pogrążać w wodzie; mersare, mersitare mertare Cn: norzę/ mergo, immergo. Volck Nnn2v.
Przen: Spuszczać na dół, zniżać:
Zwrot: »pod się głowę nurzyć«: Żubr o to nie dba, pod się głowę nurzy, Na ich rozmowę tym się więcej żurzy. Otwin(?)Erot 128.
Formacje współrdzenne cf NURZAĆ.]
FP