[zaloguj się]
[pdf]

PONIEWIERAĆ SIĘ (1) vb impf

Fleksja

3 sg m praet poni(e)wi(e)råł się.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w.

Nie mieć stałego miejsca zamieszkania, przenosić się z miejsca na miejsce, tułać się; advena (a. inquilinus) esse, aliam regionem migrare, assiduere in aliam, commutare habitationem, habitare in alieno (a. alibi), iam hic, iam illic degere, permutare sedem sede, subinde regionem domicilium (a. habitationem) mutare, terram terra permutare Cn [po czym]: Potym z támtąd [z ziemi chananejskiej] przenioſł ſię Abram ná południe, (marg) Z kąd ſię okázuie iáko ſię po nie pewnych mieſcách poniewierał Abram. (–) BibRadz Gen 12/9.

Synonimy: błądzić, błąkać się, tułać się.

MC