[zaloguj się]
[pdf]

ROZTŁOCZYĆ (2) vb pf

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w roz- oraz tłoczyć).

Fleksja
praet
sg
2 m -ś roztłoczył

fut 3 sg roztłoczy (1). ◊ praet 2 sg m -ś roztłoczył (1).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

1. Zmiażdżyć, stratować [co czym] (1): Y mśći ſię vmieráiąc nád hániebnym Smokiem: Ktorego tám Elephánt roztłocży ſwym bokiem. KlonWor 75.
2. Rozepchać, rozciągnąć od środka, napełniając coraz większą ilością czegoś [co czym] (1): Ochynąćći ſię zły duchu Vtknąć wnet chorągwią w brzuchu. Ktoryś duſzámi roztłocżył Coś ie po te cżáſy włocżył. MWilkHist E3v.

Synonimy: 1. podeptać, rozdeptać, rozdławić.

Formacje współrdzenne cf TŁOCZYĆ.

ALKa