« Poprzednie hasło: PODEPRZENIE | Następne hasło: PODEPTAJĄCY » |
PODEPTAĆ (79) vb pf
Wszystkie samogłoski jasne. ◊ Formy tematów fut i imp typu: -cę (20), -czę (2), -tam (1); -czę RejAp; -cę : -czę Leop (1:1); -cę : -tam HistAl (1:1).
inf | podeptać |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | podeptåłem, -m podeptåł | m pers | |
2 | m | podeptåłeś, -ś podeptåł | m pers | |
3 | m | podeptåł | m pers | podeptali |
f | podeptała | m an | ||
n | subst | podeptały |
plusq | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | m pers | byli podeptali |
imperativus | ||
---|---|---|
sg | ||
2 | podepc, podepcz, podepcy | |
3 | niechåj, niechci podepce |
conditionalis | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | by podeptåł | m pers | by podeptali |
n | subst | by podeptały |
impersonalis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
praet | podeptåno | |||||
participia | ||||||
part praet act | podeptåwszy |
inf podeptać (11). ◊ fut 1 sg podepcę (1). ◊ 2 sg podepcesz (3). ◊ 3 sg podepce (6). ◊ 1 pl podepcemy (3), podeptåmy (1). ◊ 2 pl podepcecie (1). ◊ 3 pl podepcą (3), podepczą (1). ◊ praet 1 sg m podeptåłem, -m podeptåł (3). ◊ 2 sg m podeptåłeś, -ś podeptåł (2). ◊ 3 sg m podeptåł (2). f podeptała (2). ◊ 3 pl m pers podeptali (12). subst podeptały (1). ◊ plusq 3 pl m pers byli podeptali (1). ◊ imp 2 sg podepc (1) SkarKaz, podepcz (1) Leop, [podepcy]. ◊ 3 sg niechåj, niechci podepce (2). ◊ con 3 sg m by podeptåł (3). ◊ 3 pl m pers by podeptali (3). subst by podeptały (2). ◊ impers praet podeptåno (2). ◊ part praet act podeptåwszy (6).
Sł stp, Cn notuje, Linde także XVII w.
- 1. Stratować, rozdeptać, depcząc zniszczyć, zdruzgotać
(21)
- Przen (3)
- a. [W celu wytłoczenia soku]
- 2. Nadepnąć, stanąć nogą
(9)
- a. Chodzić po czymś (6)
- 3. Wyrządzić coś złego; przen (49)
»podeptać nogami« = conculcare in pedibus PolAnt; pessum premere Mącz; conculcare pedibus Vulg [szyk zmienny] (6): Niedáwáicie pſum rzeczy świętyi/ ani miecćie pereł waſzych przed świnie/ by ich lepák nie podeptały nogami ſwęmi MurzNT Matth 7/6; Leop Matth 5/13; dał ią [Wasyl niepłodną żonę] do Klaſzthorá [...]/ ácżkolwiek Kápicę z rzućiłá y podeptáłá ią nogámi/ wſzákże zá karánim muſiáłá tám zoſtáć. BielKron 429v; Mącz 294d; BudNT Matth 7/6; WujNT Matth 7/6.
»zetrzeć a podeptać« (1): Iż ſámiż paſterze ſtárli á podeptáli winniczę moię/ [...] obroćili ią máło nie w puſtynią RejPos 60v.
»zrzucić i podeptać« (2): Krol z nim [małym Mojżeszem] krotofiląc/ włożył nań krolewſką koronę/ ná ktorey był cżártowſki báłwánek málowány/ on ią zrzućił z głowy y podeptał. BielKron 28, 429v.
podeptać kogo (1): By ná progu oćiec leżał/ podepc oycá á wychodź SkarKaz 44a.
W połączeniach szeregowych (2): iáko y kiedy [Antykryst] náukę Páná Iezu Kryſtá/ z fáłſzował/ ſprzewrácał/ y podeptał KrowObr C; Mącz 294d.
W charakterystycznych połączeniach: podeptać bezbożne, czarta (2), diabła, głowę [czarta] (2), głowę nieprzyjaciela, krew naświętszą, lwa jadowitego [= czartą], majestat chwały, moc nieprzyjacielską, naukę Pana Jezu Krysta, nieprzyjacioly, rzecz świętą, słowo boże, smoka [= czarta], (wszytki) sprzeciwieństwa (sprzeciwności) (2), Syna bożego (3), świątynią, węża [= czarta], wiele sirotek, złościwe duchy, żywot (2).
»podeptać na ziemię, na ziemi« = conculcare in terra Vulg, PolAnt (1:1): WróbŻołt 7/6; Niechayżeć nieprzyiaćiel przeſláduie duſzę moię/ á niechay poima y podepce ná źiemi żywot moj BibRadz Ps 116.
»potłoczyć a podeptać« (1): Y potłocżycie á podepcećie [callcabitis] bezbożne/ kthorzy będą popiołem pod ſtophą nog wáſſych Leop Mal 4/15.
»podeptać i skruszyć« (1): Wiem iſz mię z tego mieyſcá/ nieprzyiaćiel chcąc wjwlec/ oglądánim rodzicow ſkuśił: ále mam w Bogu nádzieię/ iſz y rodzice oglądam/ y tám głowę iego w domu oycá mego/ podepcę y ſkruſzę. SkarŻyw 134.
Formacje współrdzenne cf DEPTAĆ.
Cf PODEPTAJĄCY, PODEPTANIE, PODEPTANY
KW, (ZCh)