[zaloguj się]

POOTWIERAĆ SIĘ (4) vb pf

się (4), [sie].

Oba o prawdopodobnie jasne, e prawdopodobnie pochylone (tak w po- oraz otwierać).

Fleksja
praet
pl
3 subst pootwiérały się

fut 3 pl pootwiérają się (2).praet 3 pl subst pootwiérały się (2).

stp, Cn, Linde brak.

Rozewrzeć się, rozchylić się (o wielu); aperire PolAnt (4): Po ſkonániu [Jezusa] cżworo ſię cudo sſtáło: bo zaſłoná ſię Kośćielna ſtárgáłá/ źiemiá ſrodze zádrżáłá/ opoki ſię pádáły/ y groby ſię pootwieráły LatHar 320, 701; [przeto ſie wnet do miecżow ſwoich tárgnęli/ á ku ſobie ták mężnie śiekli/ że ſie ná nich kiryſy pootwieráły HistOtton 79].
Przen (2):
Fraza: »pootwierają się oczy, uszy [czyje]« = będą widzieć i słyszeć, odzyskają wzrok i słuch [szyk zmienny] (1:1): Tedy po otwieráią ſię ocży ślepych/ vſzy też głuchych po otwieráią ſię [aperientur oculi caecorum: et aures surdorum patebunt]. BudBib Is 35/5.

Formacje współrdzenne cf ODEWRZEĆ.

DDJ