[zaloguj się]
[pdf]

POPALENIE (6) sb n

o oraz pierwsze e jasne, a oraz końcowe e pochylone.

Fleksja
sg
G popåleniå
A popalenie

sg G popåleniå (4); -å (2), -(a) (2). ◊ A popalenie (2).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Spalenie, zniszczenie ogniem (zwykle o wielu); pożar (6): wſzák ieſzcze teras nowo ſą znáki ſwieże popalenia ná Pokućiu łońſkiego roku MycPrz II C2v; SarnStat 88.

popalenie czego (4): Tham ze vidzialem mieskayączą zoną thego tho Mikolaya gdzie ssię swiatczyl przedemną then tho Vawrziniecz mieskanya ych [...] na thym tho Siedlisku yvz po palenyv gdy mną obwodził then gwalth okolo popalenya thych domow ut supra. ZapWar 1550 nr 2664; ZapMaz II G 61/78v; A Mathiaſz Krol Węgierſki (z ktorego ſię nápráwy popalenia Miaſt Polſkich w przerzeconey [!] ſuchośći domniemawano) zebrawſzy ſześć tyſięcy woyſká/ [...] do Polski poſłał StryjKron 652; SarnStat 742.

W połączeniu szeregowym (1): Ktemu na tymże zjeździe aby się dostatecznie inkwizycyja uczyniła, kto jest przyczyną [...] ksiąg ziemskich popalenia, rozszarpania, pobrania, jako nas często a gęsto rumores dochodzą ZapMaz II G 61/78v.

Szereg: »porąbanie i popalenie« (1): Ná Wiécách áby té Aktci zoſtawiáli [urzędnicy]: to ieſt/ [...] o pośieczenié łąki/ y porąbánié y popalenié płotów SarnStat 742.
[Przen: A ono ich te bluźnierstwa, co przechodzą wsze kacerstwa, Ktore sie wzwyż przytoczeły, Daj Boże, by sie nie śnieły, Godniejsze są popalenia, Z pamięci ludzkiej zniszczenia. Apolog 74.]

Synonimy: pogorzenie, spalenie.

Cf POPALIĆ

MN