[zaloguj się]

POGORZENIE (3) sb n

pogorzenie (3), [pogorenie].

Oba o oraz pierwsze e jasne; -e z tekstów nie oznaczających é oraz -é.

Fleksja
sg
N pogorzeni(e)
G pogorzeniå
A pogorzeni(e)
I pogorzeni(e)m
L pogorzeniu

sg N pogorzeni(e) (1).G pogorzeniå (1).[A pogorzeni(e).I pogorzeni(e)m.]L pogorzeniu (1).

stp notuje, Cn, Linde brak.

Spalenie się; spłonięcie; pożar; incendium Mącz (3): [papież Feliks] kościoły poświącáć kazał. A ieſliby gdzye było wątpienie dla dawnośći álbo s pogorzenia/ tedy może znowu poświęcić. BielKron 153; Mącz 167c; [Które kamienice już po kupnie są zgorzałe. [...] A na górze tedy po pogorzeniu pusty wszystek gmach od ściany do ściany LustrKrak I 19; AktaSejmikPozn 1589 78; Wieprzkowa dała o sobie taką sprawę, iż ona po pogorszeniu nie mogła za co budować, dla czego z Żydem uczynieła kontrakt OpisyPozn 1593 nr 20; Volck Rrr4].

pogorzenie czego [[G sg], ai (1)] (1): a Thebei ktorzy zoſtali po pogorzeniu mieyskim [ex incendio civitatis]/ proſili odpowiedzy od boga Apollina/ ktorym odpowiedział Apollo mowiąc/ ten kthory miaſto Tebańskie zbuduie troiakie zwycięſtwo otrzyma HistAl D3v; [wolnoſczi the, ktore czi mieſczanie przed pogorzeniem miaſta owego na prziwilieÿach ſzwÿch mieli ÿ ich vziwali ÿm nadaÿe [król Zygmunt] MetrKor 1582 129/122v; Wszakże jednak to wm swemu mscziwemu panu oznaymuiemy ysz nie dawnego czasu dnia 27 lipca [...] Bog mscziwy przez ogion perunowy w pogoreniu zamku kiiowskiego [...] nawiedzicz y pokarać nas raczył CorfusDocum 1600 nr 222],

Synonimy: ogień, pożar, spalenie.

Cf POGORZEĆ

MP