« Poprzednie hasło: [POGORZELIZNA] | Następne hasło: POGOTOW » |
POGORZENIE (3) sb n
pogorzenie (3), [pogorenie].
Oba o oraz pierwsze e jasne; -e z tekstów nie oznaczających é oraz -é.
sg | |
---|---|
N | pogorzeni(e) |
G | pogorzeniå |
A | pogorzeni(e) |
I | pogorzeni(e)m |
L | pogorzeniu |
sg N pogorzeni(e) (1). ◊ G pogorzeniå (1). ◊ [A pogorzeni(e). ◊ I pogorzeni(e)m.] ◊ L pogorzeniu (1).
Sł stp notuje, Cn, Linde brak.
pogorzenie czego [[G sg], ai (1)] (1): a Thebei ktorzy zoſtali po pogorzeniu mieyskim [ex incendio civitatis]/ proſili odpowiedzy od boga Apollina/ ktorym odpowiedział Apollo mowiąc/ ten kthory miaſto Tebańskie zbuduie troiakie zwycięſtwo otrzyma HistAl D3v; [wolnoſczi the, ktore czi mieſczanie przed pogorzeniem miaſta owego na prziwilieÿach ſzwÿch mieli ÿ ich vziwali ÿm nadaÿe [król Zygmunt] MetrKor 1582 129/122v; Wszakże jednak to wm swemu mscziwemu panu oznaymuiemy ysz nie dawnego czasu dnia 27 lipca [...] Bog mscziwy przez ogion perunowy w pogoreniu zamku kiiowskiego [...] nawiedzicz y pokarać nas raczył CorfusDocum 1600 nr 222],
Synonimy: ogień, pożar, spalenie.
Cf POGORZEĆ
MP