Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [POPRZEBIJAĆ]

Następne hasło: [POPRZECIERAĆ] »

POPRZEBIJANY (2) part praet pass pf

o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w po- oraz prze-); a jasne.

Fleksja

pl
G		poprzebijanych
A	subst	poprzebijan(e)

pl G poprzebijanych (1). ◊ A subst poprzebijan(e) (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

1. Powstały od wbijania ostrego przedmiotu (o wielu) (1)
2. Zabity przez zadanie ciosu bronią kłującą; w funkcji rzeczownika (1)

1. Powstały od wbijania ostrego przedmiotu (o wielu) [czym] (1): Chybábych tego doświadcżył Y ocżymá ſam obacżył. W rękách iego/ one rány Poprzebiiáne gwoźdźiámi. MWilkHist L2.

2. Zabity przez zadanie ciosu bronią kłującą; w funkcji rzeczownika [czym] (1): Lecż ty wyrzuconeś z grobu twego iáko látorośl mierziona/ iáko ſzáta zámordowánych/ po przebijánych miecżem [qui confossi sunt gladio] BudBib Is 14/19.

Synonimy: 1. pokłoty; 2. poraniony, zabity, zraniony.

Cf [POPRZEBIJAĆ]