[zaloguj się]
[pdf]

POPRZECZ (1) av

o jasne, e pochylone (tak też Cn).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde także XVII w. (z Cn).

Prostopadle (w przybliżeniu) do czegoś (przeważnie do długości), wszerz; in obliquum, oblique, in transversum Cn: w ocży mu ſtrzeláć kazáli/ á drudzy/ wſtydliwe cżłońki [!] iego poprzecż rzezáli. SkarŻyw 188.

[poprzecz czego: á potym przewlecż ſznury dwá od rogu do rogu/ á drugie dwá poprzecż śieći ná krzyſz CygMyśl F3.]

[Połączenie: »na dłuż(ą) (a. wzdłuż) ... poprzecz (... wskłoś)«: Jest go [jeziora] mila na dłuż równa, a poprzecz nieszerokie LustrMalb I 57; LustrPom 90, 91; ſtárzy oni medicy opiſowáli rozmáité ćiał zágrzanie/ przez śćieránia/ co ie frikáciámi zowiem/ któré y ná łożu miáſto pracéy ſłużyły/ wodząc ręce po iego ćiele z płátámi wzdłuż/ poprzécz/ wskłoś OczkoPrzymiot 43 (Linde).]

Cf POPRZEK, POPRZEKI, POPRZEKO

MC