[zaloguj się]
[pdf]

POPRZYSIĘGACZ (2) sb m

Fleksja

N sg poprzysięgacz (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (dwa z niżej notowanych przykładów).

Ten, kto zaklina duchy (2):
a. Egzorcysta (duchowny mający władzę wypędzania czarta); exorcista Mącz (1): Exorcista in Bibliis, Poprziſiegácz [!]/ Záklinácz. Graecum est non Latinum. Mącz 111b; [Volck Sss2v].
b. Nekromanta (wróżbita przepowiadający przyszłość przy pomocy wywoływania duchów ludzi zmarłych) (1): [Alii [augures, tj. wieszczbowie] ex quibusdam dispositionibus/ et habitudinibus corporum mortuorum,/ [...] et dicuntur Necromantici (poprziſiegacze) Glosy I nr 109/1.]
Wyrażenie: »poprzysięgacz umarłych« (1): Necromanticus, Poprziſięgácz vmárłych/ który zwaſzczá [!] poprziſięga vmárłe á rádźi ſie ich. Mącz 244a.

Synonimy: a. egzorcysta, zaklinaciel, zaklinacz.

MC