[zaloguj się]
[pdf]

PORANKOWY (2) ai

Oba o oraz a jasne.

Fleksja
sg
mNporankowy nNporankowé
pl
G porankowych
A subst porankow(e)

sg m N porankowy (1). ◊ n N porankowé (1). ◊ [pl G porankowych. ◊ A subst porankow(e).]

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

Przymiotnik od „poranek”; związany z wczesną porą dnia, porankiem; matutinalis, matutinus Cn (2):

W przeciwstawieniu: »poobiedni ... porankowy« (1): Kąpánié po obiednié/ nie thák iáko poránkowé/ vżyteczné. Oczko [42].

[Wyrażenia: »godzina porankowa«: bo ſálſę w żyłách noſząc/ godźi ſye iéy nałogowi póty czynić doſyć/ póki wedle onégo zwyczáiá godzin poránkowych put iść będźie chćiał OczkoPrzymiot 124.

»ofiara porankowa«: vcżyń teſz ták ſemną/ ábym zbudował dom imieniu Páná Bogá moiego [...] ná offiáry zupełne poránkowe y wiecżorne [holocautomata mane et vespere] Leop 2.Par 2/4.

»ofiara wieczorna«: Leop 2.Par 2/4 cf »ofiara porankowa«.]

Szereg: »porankowy i odwieczorny (a. [wieczorny])« (1): dwá ſyropy/ poránkowy/ y odwieczorny/ trzy kieliſzki czynią/ ieſli po vncyy ośmi álbo więcéy liczyć chcemy Oczko 20; [Leop 2.Par 2/4].

Synonimy cf PORANNY.

MN