[zaloguj się]
[pdf]

PORĘBA (3) sb f

-ę- (1), -em- (1), -ąm- (1), -[ą]-, -[am]-.

o oraz a jasne.

Fleksja
sg
N poręba
G poręby
A porębę
L porębie

sg N poręba (3). ◊ [G poręby. ◊ A porębę. ◊ L porębie.]

SI stp notuje, Cn brak, Linde także XVII – XVIII w.

1. Miejsce w lesie, gdzie wyrąbuje się drzewa, też obszar na którym wycięto drzewa; lignatio Mącz, Cn; carectum BartBydg, Mymer1 (3): Mymer1 20v; Carectum, est locus, ubi crescunt carices, herbae acutae et durae, karcz vel porąmba BartBydg 23b; Lignatio, Porębá. Mieyſce w leſie gdzie drwá rąbią. Mącz 193b; [Porambą ſpolna od lyaſkow krzemyenyewſkich kthora yeſth obopolnye wyrambana, thedy yą mayą obopolnye rozdzyelyecz. ZapWpolKośc 1543 8/575; pan ſzczeſzny poſthampyl panu wawrzynczewy porambi kthora lyezy podlye ſzcholeczſthwa ZapWpolKośc 1547 9/22v; y przedal my ląkę ſwoię, tho ieſth porębę za szawą, zá pięć grzywięn bez wierdunká ZapWpolJutr 1549 4/18v, 1548 4/17; gdy gay wyrębáią dębowy álbo iákich drzew twárdych y wielkich/ rzadko śię to przydawa áby ná oney porębie záśię wyroſły drzewá tákowego ſpoſobu iákie były pierwey Cresc 1571 63; porębá/ Lignatio, Locus ubi caeduntur ligna. Volck Sss2v].
2. [Wyrąbanie:
Szereg: »szkoda a poręba«: thą ſkodą a porąbę okazalyſzmy sliachtą y czaſzu ſzluſznego yako ſzeszczdzyeſzyanth grzywyen. ZapWpolKośc 1542 8/520v.]

Synonim: 1. karcz.

Cf PORĄB

MN