« Poprzednie hasło: PORĘKA | Następne hasło: PORĘKOWAĆ SIĘ » |
[PORĘKOWAĆ vb pf
Fleksja
3 sg m praet porękowåł.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Dokonać obrzędu zaręczyn, zaręczyć kogoś z kimś [kogo (pl)]: Krol widząc chuć ich obudwu [Leona i królewny]/ wnet ich kſobie wezwał/ á viąwſzy ręce ich ſam ie porękował/ pierśćienie im też ſprzemieniawſzy HistOtton 114.
Formacje współrdzenne cf RĘCZYĆ.]
MN