[zaloguj się]

ROZTUCZENIE (1) sb n

Fleksja

G sg roztucz(e)niå.

stp, Cn, Linde brak.

Tusza, otyłość: iż thá ſzáráńcża byłá podobna ku koniom ku bithwie náſtroionym. Koń ku bitwie náſtroiony muśi być tłuſty/ pyſznie ſtąpáiący/ á vbrány. Tu iuż obácż w tey ſzáráńcży ieſli tego wſzytkiego nie naydzieſz/ y pychy y roſthucżenia wielkiego/ y rozlicżnych vbiorow á bogáctwá rozlicżnego RejAp 79v.

Cf ROZTUCZYĆ SIĘ

RS