[zaloguj się]
[pdf]

ROZTUCZONY (1) part praet pass pf

Teksty nie oznaczają ó; pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w roz-).

Fleksja
sg
mNroztuczony
pl
N m pers roztucz(e)ni
subst roztuczon(e)
D roztuczonym

[sg m N roztuczony.] ◊ pl [N m pers roztucz(e)ni. subst roztuczon(e).] ◊ D roztuczonym.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (dwa z niżej notowanych przykładów) s.v. roztuczyć.

Który stał się gruby, otyły: [rostuczony, rosthyly incrassatus ReuchlinBartBydg p5v.]
[Wyrażenie: »roztuczony brzuch«: choćiaż ſámi z śiebie nigdy prawdźiwego poſtu y miernośći przykłádu nie pokazáli/ owſzem otyłe podgárdłki y roſtucżone brzuchy ich iáko ſię poſzcżą [...]/ iáśnie choćby nikt nie mowił/ znáć dawáią. GrzegŻarnPos 101 (Linde s.v. roztuczyć).
Przen: Rozpieszczony:

[roztuczony czym: Ale iż ludźie dla ſkáżoney nátury [...] po wielu cżáſow roztuczeni dobrodźieyſtwem Bożym/ poczęli máło nie wſzyſcy wierzgáć w iárzmie żywotá pobożnego BzowRóż 4 (Linde s.v. roztuczyć).]

roztuczony w czym: [...] niechcąc ſię więcey ku nam znáć/ iáko to ku kochánkom roſtucżonym w przyſmákach á napoiach z kubká tey maſzkáry Bábilońſkiey BibRadz *3.

Cf ROZTUCZYĆ SIĘ

RS